Mówiłam do mojego kraju

Odpowiedź na wiersz Ewy Lipskiej
„Mówię do mojego kraju”

Mówiłam do mojego kraju:
nie chcę wyjeżdżać.
Wyjechałam.
Przez moment byłam
cudzoziemką.
Chwila trwała jak codzienność.
Wrastałam w nią.
Czasem wracałam
pomieszkiwałam
tu i tam – byłam.
Wszystko przemyślałam
przemilczałam
jeszcze raz i jeszcze raz.
Budowałam mosty
dobrych myśli.
Zgubiłam się
w słowach.

Ich sprach zu meinem Land

Antwort auf ein Gedicht von Ewa Lipska
„Ich spreche zu meinem Land“

Ich sprach zu meinem Land:
fortfahren will ich nicht.
Ich habe es dennoch getan.
Einen Moment lang war ich
eine Ausländerin.
Der Augenblick dauerte
alle Tage.
Ich bin da hineingewachsen.
Manchmal kehrte ich zurück
wohnte eine Weile
hier und dort – war da.
Über alles habe ich nachgedacht
alles verschwiegen
immer und immer wieder.
Ich baute Brücken
aus guten Gedanken.
In Worten ging ich
verloren.